Terapie dla dzieci

Terapia neurotaktylna MNRI i INTEGRACJA ODRUCHÓW POSTURALNYCH I DYNAMICZNYCH MNRI

Terapia neurotaktylna MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration) to metoda pracy oparta na delikatnej stymulacji dotykowej skóry i tkanek głębokich, która wspiera rozwój układu nerwowego oraz integrację odruchów pierwotnych. Podczas terapii wykonuję specjalistyczne techniki dotykowe – są to powolne, rytmiczne ruchy, które wpływają na uspokojenie układu nerwowego i przywrócenie równowagi sensoryczno-motorycznej.

Terapia ma działanie głęboko regulujące – pomaga dzieciom lepiej odbierać i przetwarzać bodźce dotykowe, poprawia świadomość ciała, wspiera napięcie mięśniowe i wpływa na ogólny dobrostan emocjonalny. Jest to bezpieczna i przyjemna forma pracy, która może być stosowana już od najmłodszych lat.

Ukierunkowanie – dla kogo i w jakim celu?

Terapia neurotaktylna MNRI jest szczególnie pomocna dla dzieci, które:

• są nadwrażliwe lub podwrażliwe na dotyk, dźwięki, bodźce z otoczenia,
• mają trudności z koncentracją, wyciszeniem i samoregulacją emocjonalną,
• zmagają się z obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym,
• mają trudności w zakresie motoryki małej i dużej,
• doświadczają trudności w relacjach społecznych i adaptacji do zmian,
• są w spektrum autyzmu, mają ADHD, opóźnienia rozwojowe lub zaburzenia integracji sensorycznej.

Terapia ta wspiera również dzieci z doświadczeniem silnego stresu, urazów okołoporodowych, czy wcześniactwa – pomaga odbudować poczucie bezpieczeństwa i zintegrować reakcje ciała z emocjami. Jej celem jest poprawa funkcjonowania dziecka w codziennym życiu – w szkole, w relacjach z innymi, w zabawie i nauce.

Integracja Bilateralna

Integracja bilateralna to zdolność do skoordynowanego używania obu stron ciała w sposób płynny i zorganizowany. Oznacza to, że prawa i lewa strona ciała potrafią współpracować ze sobą w różnych aktywnościach – zarówno tych codziennych, jak i bardziej złożonych, jak pisanie, rysowanie, ubieranie się czy jazda na rowerze.

W trakcie pracy z dziećmi wykorzystuję specjalistyczne ćwiczenia ruchowe, które wspierają rozwój tej umiejętności. Trening integracji bilateralnej wpływa nie tylko na poprawę koordynacji ciała, ale też na funkcje poznawcze, uwagę, organizację działania i planowanie ruchu. Często bywa też ważnym elementem terapii w trudnościach szkolnych, motorycznych czy emocjonalnych.

Zajęcia prowadzone są w formie zabawy – dzieci są aktywne, zaangażowane i chętnie uczestniczą w proponowanych ćwiczeniach, które wyglądają jak zwykłe zadania ruchowe, ale mają głęboko terapeutyczny cel.

Dla kogo przeznaczona jest terapia?

Z terapii integracji bilateralnej korzystają przede wszystkim dzieci, które:

• mają trudności z koordynacją ruchową (np. często potykają się, przewracają, mają trudność z łapaniem piłki),
• niechętnie biorą udział w zajęciach ruchowych lub sportowych,
• mają trudność z przekraczaniem linii środka ciała (np. nie sięgają prawą ręką na lewą stronę ciała),
• wykazują opóźnienia w rozwoju motoryki małej i dużej (np. trudności z pisaniem, rysowaniem, cięciem nożyczkami),
• mają problem z koncentracją uwagi, planowaniem działania i organizacją przestrzeni,
• zmagają się z trudnościami w zakresie integracji sensorycznej,
• są w spektrum autyzmu lub mają inne zaburzenia neurorozwojowe, w których koordynacja ruchowa i orientacja w ciele są osłabione.

Terapia jest dostosowana do wieku i możliwości dziecka – może być prowadzona już od najmłodszych lat, ale również pomaga starszym dzieciom, które zmagają się z trudnościami w szkole lub w codziennym funkcjonowaniu.

Terapia ręki

Terapia ręki to specjalistyczna forma pracy terapeutycznej, której celem jest wspieranie sprawności manualnej dziecka – zarówno w zakresie precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak i ogólnej koordynacji wzrokowo-ruchowej, planowania motorycznego i siły mięśniowej. W trakcie terapii skupiam się nie tylko na samej dłoni, ale również na postawie ciała, napięciu mięśniowym, stabilizacji barków, obręczy miednicznej oraz pracy obu rąk.

Każda terapia rozpoczyna się od dokładnej diagnozy funkcjonowania motorycznego dziecka. Na tej podstawie tworzę indywidualny plan pracy, który może obejmować:

• ćwiczenia usprawniające motorykę małą (np. nawlekanie, lepienie, wycinanie),
• zadania rozwijające koordynację ręka–oko,
• ćwiczenia wzmacniające obręcz barkową i całe ciało,
• pracę nad prawidłowym chwytem pisarskim i komfortem pisania,
• techniki wspomagające koncentrację i organizację ruchową.

Zajęcia prowadzę w formie angażującej zabawy, która naturalnie zachęca dziecko do działania, buduje motywację i wzmacnia poczucie sprawczości.

Dla kogo przeznaczona jest terapia ręki?

Terapia ręki jest skierowana do dzieci, które:

• mają trudności z precyzyjnymi czynnościami (np. rysowaniem, pisaniem, wycinaniem, zapinaniem guzików),
• szybko się męczą podczas pisania lub unikają prac manualnych,
• mają niewłaściwy chwyt narzędzia pisarskiego,
• wykazują obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe,
• mają trudność z koordynacją ruchów i planowaniem motorycznym,
• są w spektrum autyzmu, mają ADHD, dyspraksję lub inne trudności neurorozwojowe.

Terapia ręki wspiera nie tylko rozwój umiejętności szkolnych, ale też poprawia samodzielność w codziennych czynnościach i pozytywnie wpływa na ogólne funkcjonowanie dziecka. Pracuję z dziećmi w różnym wieku, dostosowując metody do ich możliwości i potrzeb.